Memories in my head, Malawi in my heart

Hoi allemaal,

2 weken vroeger dan normaal zijn we woensdag geland in Zaventem.
Mijn grootmoeder is zaterdagnacht overleden en ookal was ik heel graag in Malawi, mijn plaats was thuis, dicht bij mijn familie.

Toch wil ik jullie graag voor een laatste keer 'vertellen' over mijn fantastische avontuur in Malawi.

Donderdag 27 maart

Om mijn stage in Standard 8 leuk af te sluiten, maakten we frietjes.
Mijn leerlingen schilden de aardappelen en sneden ze in frietjes.
Later die dag kwamen ze naar de lodge om samen de frietjes te bakken. Het was een leuke activiteit om de 9 weken lesgeven in mijn klas af te sluiten.

Mmm, frietjes!

Zaterdag 29 maart

Weeral weekend, de tijd vliegt!
We gingen nog een keertje naar Chitimba Camp, een 'kampeerplek' uitgebaat door 2 Nederlanders.
We lagen wat aan het strand, genoten van lekker eten en namen - nog eens - een kijkje op het houtmarktje, voor nog meer souvenirs. :)
Op de terugweg was het gezellig druk in het minibusje.
Opnieuw werd er geduwd en gestapeld zodat er toch maar zoveel mogelijk volk in het busje paste. Het zal nog wennen worden om weer 1 zetel per persoon te hebben hier in België!

Gezellig druk!

Maandag 31 maart

Tijd voor het afscheid...
We gingen langs in elke klas om nog eens 'ne goeiendag' te zeggen. We hadden zondag cake gemaakt en trakteerden iedereen op een stukje.
In Standard 2 en 3 deelde ik de maaltafeldiploma's uit, wat voor veel blije gezichtjes zorgde.
Het afscheid in Standard 8 viel me zwaar. Op 9 weken tijd heb ik die tieners echt goed leren kennen. Vooral de meisjes uit mijn klas hadden het moeilijk, en er zijn dus wel wat traantjes gevloeid.

Maaltafeldiploma's in Std 2

Terug in de lodge was het tijd voor het afscheid van onze goede vrienden.
Sibongile, Isaiah, Philip, Harriet, ... Allemaal mensen die super goed voor ons gezorgd hebben.
Toen ik met mijn valies naar buiten gerold kwam, zei ik:

My stuff  in my suitcase,
memories in my head,
and you in my heart.

Dinsdagnacht zijn we in Lilongwe opgestegen. 

Nog de laatste keer op z'n Afrikaans... We waren slechts met z'n 5 om op het vliegtuig te stappen. Op de rest van de luchthaven was er geen passagier te bespeuren.

Woensdagavond zijn we geland in Zaventem. Eerst nog eventjes langs de Lost & Found, want 1 van mijn valiezen bleek nog in Amsterdam te staan.

Het weerzien met onze families was heel intens. 

Home sweet home!

Zo, dit was mijn Malawi-verhaal.

Bedankt voor het volgen en de vele positieve reacties.

Als ik binnen een paar jaar terug ga, mag iedereen die wil met me mee! :)

Veel liefs,

Noor

Korte nieuwsflash

Hallo allemaal!

Een korte update over de voorbije 2 dagen in Malawi.

Tussen het lesgeven door namen we gisteren ook de tijd om nog wat posters op de prikborden te hangen. We gebruikten ook heel wat posters die de studenten van vorig jaar maakten.
Het resultaat mag er zijn!

Het prikbord in Standard 7

Het opgeruimde berghok van de directeur

Na de middag ben ik er ‘ene gaan drinken’ met Harriet. Denk: een cola op een houten bankje in de bottle store (een winkeltje). Dat was heel gezellig. We gingen ook een kijkje nemen bij de naschoolse sport. Meedoen hebben we na de eerste week voor bekeken gehouden, maar gaan kijken doen we maar al te graag!

Gisterenavond gingen we naar Mrs Manda, de naaister in het dorp. Zij maakte voor ons een kleedje met een mooi Malawisch stofje. 

Ons Malawisch kleedje

Vandaag was het een gewone lesdag, die voorbij gevlogen is.
Na de middag gingen we nog eens naar Uliwa met de fietstaxi’s. Zelfs na zo veel keer geraken we dit ritje niet beu! Prachtig uitzicht, wind in de haren, … Genieten!

Tot snel, voor meer Malawi-nieuws! 

Noot aka Noe
(2 manieren hoe mijn naam hier wordt uitgesproken)

How arra yoe?

Hoi!

Vrijdag opnieuw een uitdaging: hoekenwerk in Standard 3.
Na 7 weken werken aan de maaltafels was het tijd voor een herhalingsles in de vorm van een hoekenwerk. Ik had een beetje zenuwen. Een hoekenwerk organiseren in Standard 3 in Malawi is toch anders dan een hoekenwerk in het tweede leerjaar in België…
Er waren 4 hoeken met telkens 4 leerling. Elke hoek bestond uit een spelletje of oefening waar de leerlingen de maaltafels individueel mee konden inoefenen. In groep werken zou een nog grotere stap zijn, en ik nam nu liever het zekere voor het onzekere. Alhoewel, echt zeker was ik niet…
De les was een groot succes! De leerlingen oefenden flink met behulp van maaltafelblokjes, oefeningen en eenvoudige zelfgemaakte spelletjes. Ook de leerkracht was heel enthousiast. Stiekem hoop ik dat zij dit later nog eens doet!

De maaltafels inoefenen tijdens een hoekenwerk

Vrijdag waren 2 leerkrachten en de directeur afwezig omdat zij naar de examencommissie moesten voor de examens van volgende week. Er was dus eventjes 1/3 van het schoolteam weg. Mijn Standard 8’ers hebben dus de hele voormiddag alleen gezeten, met uitzondering van de uurtjes dat ik hen lesgaf.

Zaterdag ontmoette ik een andere mzungu. Ik stond met Malawimama Harriet te babbelen en plots kwam er een blanke vrouw voorbij. Ik ging even kennismaken, en het bleek dat ze uit Nederland komt! De wereld is toch klein, niet?! Ze werkt voor 4 maanden hier in Malawi voor KPS – een brits onderzoekscentrum voor aids, diabetes, hypertensie, … Ik nodigde haar uit in de lodge en we hadden een gezellige babbel met z’n 3.

Zondagvoormiddag zijn we naar de kerk geweest met onze goede vriend Philip.
Niet dat we zo gelovig zijn, maar we pikken zoveel mogelijk ervaringen en indrukken mee hier in Malawi! De kerkdienst duurde 2 uur en er werd in het Engels gepraat en vertaald in het Timbuka (de plaatselijke taal) en andersom. Het enige woord dat wij konden meezeggen was ‘Amen’, en dat wel zo’n 100 keer. Er werd gepreekt, verteld, gezongen en gedanst. Na een paar liedjes begon iedereen plots voor zichzelf te bidden. Het geluid deed me denken aan een bijenkorf. Bijtjes Noor en Greet keken naar hun tenen omdat ze niet goed wisten wat gedaan.
Wat mij verraste, is het feit dat meer dan de helft van de kerkgangers jongeren waren. Het geloof is hier duidelijk nog aanwezig, ook bij onze generatie.
Na de kerkdienst werd er een rij gevormd zodat iedereen iedereen kon groeten. Niet veel later wandelden we terug richting ons huis.
Onderweg kwamen we nog heel veel – schattige! – kindjes tegen. Ze riepen in hun beste Engels: ‘Hello! How arra yoe?’ Die kindjes blijven vertederen. Misschien steek ik er toch eentje in mijn valies wanneer we binnen 3 weken terug naar huis vertrekken! 

Naar de kerk!

Zondagnamiddag trokken we naar het strandbarretje een beetje verderop. We hadden er afgesproken met Ellen, de Nederlandse die we zaterdag leerden kennen. We babbelden en speelden wat spelletjes met haar en een andere dame van KPS uit Groot-Brittannië.
De weg naar het strandbarretje verliep echter iets minder vlot dan de vorige keren. Normaal moeten we hier en daar met onze voeten in het water om langs de waterkant bij het barretje te geraken. Door de hevige regen van de voorbije nachten kwam het water echter plots… tot aan onze navel! Achja, dan onze tocht maar verder zetten door het water! We kregen hulp van onze lieve buurkindjes die ons de weg wezen tussen de rotsen en waterplanten. Voor de terugweg kozen we toch maar voor een zandweggetje door de maïs, opnieuw gegidst door onze buurmeisjes.

Vandaag startten de examens in alle klassen… dachten we. Blijkbaar heeft Standard 8 toch geen examens, waardoor ik deze week wel moet lesgeven. Ik had echter niks voorbereid en had mijn boekentas thuisgelaten. Gelukkig zijn ze hier erg flexibel en begin ik dan gewoon morgen opnieuw met lesgeven in mijn klas. Terwijl Greet toezicht hield bij de examens van haar klas, nam ik het berghok van de directeur eens onder handen. Dit berghok stond vol boeken, kartonnen dozen en ander materiaal. Ik ordende alle boeken per vak en per jaar, poetste het schap, ... Na een paar uurtjes zwoegen mag het resultaat er zijn! We vonden ook wat leesboekjes en puzzels, die willen we aan Standard 1 geven zodat deze kleine ukjes naast leren lezen, tellen en schrijven ook af en toe kunnen spelen.

Tot snel!

Het leven zoals het is... Chilumba

Hoi allemaal!

Maandag is onze laatste volledige lesweek gestart. Volgende week zijn het examens en hoeven we dus geen les te geven. De week erna geven we nog les op maandag, dinsdag en woensdag. Donderdag is het onze ‘farewellparty’ op school en vrijdag is het closing day. Dit is de laatste dag van het semester en dus de dag dat de school sluit voor een vakantie van 3 weken. Op 8 april vertrekken we uit Chilumba, terug richting Lilongwe.

Ondertussen gaat alles hier zijn gewone gangetje. 

Naast het lesgeven zijn we ook begonnen met het onderzoeken van het wereldbeeld van deze kinderen, naar aanleiding van ons onderzoeksproject voor onze school in Vorselaar.

Dat het regenseizoen is, hebben we (na een lange zonnige tijd) opnieuw mogen ondervinden. Gelukkig houden de wolken de stortbuien bij tot ’s nachts. Als we dan ’s morgens wakker worden, merken we dat de rivier naar de lodge weer serieus aan het stromen is, terwijl hij de dag ervoor nog leeg stond. Het woord stortbui mag je dan ook letterlijk nemen.
Toen we vanochtend naar school wandelden, waren er een paar leerlingen die op blote voeten en met schoenen en sokken in de hand wandelden. Ze moesten namelijk een ‘beekje’ zien te overbruggen dat ondertussen een hele beek geworden was. Als het in België zo regent, weet je dat je de hele dag het huis niet kan uitkomen. Gelukkig is dat hier niet het geval. Deze ochtend kwam het water nog met bakken uit de lucht, nu zitten we alweer te zweten in het zonnetje. 

Klein obstakel op de weg naar school.

De maaltafels in Standard 2 en 3 lopen ook stilaan op zijn einde.
Vandaag stond ik voor een echte uitdaging in Standard 2.
Op de planning stond ‘een spelletje spelen in groepjes van 4 leerlingen’.
In België is dat vanzelfsprekend en iets dat dagelijks gebeurd, maar dat is hier allesbehalve zo. Ik gaf kaartjes met de maaltafels en hun oplossingen en gaf de opdracht om de juiste duo’s te maken. Wanneer ze een duo gevonden hadden (maaltafel + oplossing), werden de kaartjes omgedraaid. Als er op de achterkant van beide kaartjes dezelfde tekening stond, was de oefening correct.
Het spelletje was een groot succes! De leerlingen waren heel enthousiast én maakten heel wat juiste combinaties. Missie geslaagd!
Binnenkort krijgen alle leerlingen een maaltafeldiploma als beloning voor hun goede werk.

 

Tot binnenkort!

Noor

Enkele foto's van de prikborden!

Wij zijn heel blij met de nieuwe prikborden!

Ook in Standard 3 zijn ze heel blij met de prikborden!

Toen waren we terug met 2!

Gisteren namen we afscheid van Lien en Astrid. Zij gaan nog wat van het land zien voor ze begin april terug op het vliegtuig richting België stappen.
Na 2 maanden intens samenleven is het wennen op opnieuw met z’n tweetjes te zijn, net zoals de eerste 2 dagen.

Vrijdag na de lessen kwamen de directeur, een paar leerkrachten en een paar leerlingen van elke klas naar de lodge om (nog eens) afscheid te nemen van Lien en Astrid. ’s Avonds was het tijd voor het afscheid van de comitéleden, de leerkrachten en Malawische vrienden.
Het was een leuk feestje met iedereen die we graag zien (allee, uit Malawi toch!).

Zaterdag om half 10 vertrokken we dan richting Mzuzu: de tussenstop voor Lien en Astrid en een shopuitstapje voor ons. We gingen langs de bank, het busstation en hielden als laatste halte bij de Shoprite, een hypermoderne supermarkt. De Colruyt is er niks tegen! Na het inkopen doen laadden we onze spullen in een valies, dit leek ons de handigste manier om alle spullen te vervoeren. Handig was het zeker, maar er zullen vast wel een paar mensen “rare mzungu’s” gedacht hebben.
Na de inkopen voor de volgende 3 weken namen we afscheid van onze 2 vriendinnen. Lien en Astrid, veel plezier op safari en in Salima en tot snel!

Dan terug het minibusje in richting Chilumba. We mochten vooraan plaats nemen, en na een tijdje werd het heel duidelijk dat we geluk hadden. Achter ons werden de mensen en spullen letterlijk in het busje gestapeld.
Na een rit van zo’n 4 uur waren we weer thuis.
Tja, even 200 kilometer rijden voor een grote supermarkt, ’t is wat anders dan de Carrefour om de hoek. En toch heeft het zijn charmes!

Vandaag hebben we gereserveerd voor schoolwerk. Deze voormiddag werkten we aan onze lessen voor volgende week, deze namiddag gaan we aan ons onderzoeksproject werken.

Liefs!