It's Malawi calling!

Hallo daar!

Deze middag zijn we rond 12:30 uur Malawische tijd (een uurtje vroeger bij jullie dus) aangekomen in Lilongwe. 

De eerste vlucht was van Brussel naar Rome. Heel veel turbulentie het eerste kwartier, ik deed het bijna in mijn broek. Na 2 uurtjes vliegen kwamen we dan aan in Rome, waar we eerst door de gigantische doolhof ‘luchthaven’ genaamd onze weg moesten zoeken. Lang leve de wegwijzers!

Na weer eventjes wachten stegen we rond 23:00 uur op richting Addis Abeba, Ethiopië.
Ik keek een beetje raar op toen om 24:00 uur de stewardessen een plateau eten kwamen brengen. Stoofvlees met erwten en wortelen en dan nog een komkommerslaatje met olijven en feta. Niet slecht, maar smaken deed het niet echt in het midden van de nacht.

Rome - Ethiopië. Nood aan slaaaaap!

Na 5 uur vliegen kwamen we dan aan in Ethiopië, waar het door het tijdsverschil van 2 uur ongeveer half 7, ochtend dus, was terwijl het voor ons eigenlijk nog maar half 5 ’s nachts was.
Wat opviel in Ethiopië is de plaats waar wij moesten wachten. In Brussel en Rome bevind je je als reiziger bijna in de hemel, met al die tax free-shops en dure winkels. In Ethiopië moesten we in een afgebakend deel van de luchthaven zitten en wachten. Een paar stoelen, en dat was het dan.

En dan… hups! Voor de laatste keer de lucht in. Na 4 uurtjes kwamen we aan in Malawi, waar het dan weer opnieuw een uur vroeger was dan in Ethiopië. Last van een echte jetlag zullen we niet hebben, maar zo af en toe eens een paar uur overslagen voel je wel. Of was het nu dat lange reizen?
Op het vliegtuig nog eens een warme maaltijd (ontbijten hebben we dus niet gedaan). Vis met linzen en erwten en wortelen, een beetje koude pasta en zoute crackers. De vis heb ik gelaten voor wat het was, en misschien maar goed ook. Niet veel later was er weer wat turbulentie en dat heb ik gevoeld. De vliegtuigreis had niet veel langer moeten duren. Eindelijk het vliegtuig uit, een beetje frisse lucht… dacht ik. Wanneer we uit het vliegtuig kwamen werd er natuurlijk heel wat hitte op ons lijf gesmeten. Fieuw! Nog maar even wapperen met mijn paspoort om terug op positieven te komen.

In de luchthaven nog even wat praktische zaken afhandelen: bagage gaan halen, Malawische SIM-kaart regelen, internetaansluiting proberen te fixen en een paar euro-briefjes inwisselen tegen bergen stinkend ‘pokergeld’. 1 euro is 570 Kwacha waard. Ik wisselde 500 euro en ik kreeg allemaal briefjes van 1000 Kwacha. Een ferme stapel geld dus!

Monopoly-geld is er niks tegen! Alleen ruikt dat misschien beter. :)

Van de luchthaven tot aan het hotel was het zo’n half uurtje rijden met de auto. Ik heb meer als de helft van de tijd kippenvel gehad. Het is hier heel mooi, alles is groen. Overal zie je kleine marktjes langs de straat, mensen die vanalles verkopen, … ’t Is moeilijk te omschrijven.

’t Is hier ongeveer 26 graden, maar de zon is momenteel niet te bespeuren. Maar ik panikeer nog niet, de zon heeft nog 3 maanden de kans om te schijnen en mijn velletje te bruinen!

Morgen rijden we met de bus naar Mzuzu, waar Walter, Lien en Astrid ons zullen opwachten. Van daaruit rijden we samen naar Chilumba, onze thuis voor de volgende 3 maanden.
En weet je, ik heb het gevoel dat ik me helemaal thuis ga voelen!

Nu ga ik me even opfrissen, mijn pokergeld een beetje wegsteken en het eerste blaadje van mijn ‘Ronnie-goes-to-Africa-aftelkalender’ omdraaien. Spannend!

Tot snel!

Liefs,

Noor