White man, white man!

Hallo allemaal!

Nog eens een update uit het heerlijk warme Chilumba.

Eergisteren hebben we een rustige dag gehad om nog een beetje op ‘ons plooi’ te komen na de lange reis en de vele indrukken. Valies nog wat uitpakken, spullen in de kast laden, wat lezen en wat met de kindjes spelen. Dat laatste is natuurlijk heel erg leuk, maar af en toe wordt het ook een beetje vervelend. De kindjes weten natuurlijk dat we hier zijn en vinden dat heel leuk, maar we hebben natuurlijk niet altijd tijd of zin om met hen te spelen. Dit hebben ze dan niet echt door en daardoor blijven ze gewoon aan het terras staan en om aandacht vragen. Ze hebben natuurlijk niet veel anders te doen dan rondhangen, dus kwalijk kan ik het hen niet nemen.

Gisteren stond de wekker om 07:30 uur, maar om 06:30 uur sprong ik al uit mijn bed.
Jaja moeke, je leest het goed: om half 7 was ik klaarwakker! Hihi.
Ons lichaam past zich snel aan aan het ritme hier: om 06:00 uur gaat de wekker (op schooldagen) en rond 21:00 uur kruipen we ons bedje in om nog een half uurtje te lezen of schrijven.
Ik ben dan even naar de school geweest om meer info te vragen over mijn lesonderwerpen. De leerkracht Engels beloofde me gisteren om me vandaag de handleiding te bezorgen, maar helaas, het zal iets voor morgen zijn. Voor Expressive Arts kreeg ik al wel wat meer info. Dan heb ik Walter nog even geholpen met het maken van foto’s, zijn we in het nieuwe klassenblok een kijkje gaan nemen en ik heb bij Lien in de klas even mee gedanst. De kinderen hier hebben zo veel ritme, niet te geloven! Zo was er in onze tuin ook een jongen die gitaar speelde op een telraam, leuk om te zien! Na de middag zijn we naar het sportveld gegaan om mee te doen met de naschoolse sport. De meisjes spelen netbal (eigenlijk basketbal zonder met de bal te dribbelen), de jongens voetbal. Wij hebben dus meegespeeld met netbal. Het was meer dan 30 graden en de zon scheen goed op ons bolleke, na een uurtje waren we dus alle 4 halfdood.
De leerlingen en leerkrachten apprecieerden echt dat we kwamen meedoen, zelfs het schoolhoofd kwam een kijkje nemen. Het was een leuke manier om de kinderen beter te leren kennen, en als het van mij afhangt gaan we dinsdag terug!
Na een uurtje zweten zijn we maar terug naar de lodge gegaan om onze bikini aan te trekken en een plonsje (ons eerste!) te maken in het Malawimeer. Ik schat dat het water zo’n 28 graden was, perfect voor een kouschijt als mij dus! Niet te koud en toch verfrissend.

’s Avonds wachten op het verlossende sms’je of telefoontje uit België: we kregen die avond onze punten. Mijn geduld werd even op de proef gesteld, maar nadat ik ons moeke en onze Wout wat instructies had gegeven kon ik opgelucht ademhalen: van alles erdoor! Joepie!

Vandaag hebben we deelgenomen aan een netbalwedstrijd: de meisjes tegen de vrouwelijke leerkrachten. Het was heel leuk en we hebben echt ons best gedaan, maar de eindstand was 9 – 0 (de 0 was onze score, als je het nog niet doorhad).
Na de netbalwedstrijd zijn we de krijtborden (een-rechthoek-met-bordverf-op-de-muur) een nieuw laagje gaan geven. Ook zorgden we voor 2 nieuwe krijtborden in de nieuwe blok. Leuk dat we ons naast het lesgeven ook nog op andere manieren nuttig kunnen maken voor de school.
Omdat we na het schilderen wel heel zwart zagen (bijna negers!) zijn we met ons washandje en zeep naar het Malawimeer getrokken. We hebben elkaar geholpen met schrobben, zodat we nu weer terug ons eigen kleurtje hebben.

Als afsluiter nog een leuk weetje: In Malawi is nergens zonnecrème te vinden. Ze kijken dan ook heel raar wanneer je hen probeert uit te leggen wat je zoekt. Harriet (een lieve dame van het project die goed voor ons zorgt) vroeg dan ook aan mij: ‘Hoe? Wil jij dan niet bruin worden?’ terwijl ik mij aan het insmeren was. Na een lange uitleg en wat demonstraties begreep ze dat ik wel bruin wil worden (duhuuuh!) maar ik zou verbranden als ik me niet zou insmeren.

Ik probeer één van de dagen om wat foto’s op de blog of op Facebook te zetten. Benieuwd of het lukt!

Liefs,

Noor