Hoi!
Vrijdag
opnieuw een uitdaging: hoekenwerk in Standard 3.
Na 7 weken werken aan de maaltafels was het tijd voor een herhalingsles in de
vorm van een hoekenwerk. Ik had een beetje zenuwen. Een hoekenwerk organiseren
in Standard 3 in Malawi is toch anders dan een hoekenwerk in het tweede
leerjaar in België…
Er waren 4 hoeken met telkens 4 leerling. Elke hoek bestond uit een spelletje
of oefening waar de leerlingen de maaltafels individueel mee konden inoefenen.
In groep werken zou een nog grotere stap zijn, en ik nam nu liever het zekere
voor het onzekere. Alhoewel, echt zeker was ik niet…
De les was een groot succes! De leerlingen oefenden flink met behulp van
maaltafelblokjes, oefeningen en eenvoudige zelfgemaakte spelletjes. Ook de
leerkracht was heel enthousiast. Stiekem hoop ik dat zij dit later nog eens
doet!
|
De maaltafels inoefenen tijdens een hoekenwerk |
Vrijdag
waren 2 leerkrachten en de directeur afwezig omdat zij naar de examencommissie
moesten voor de examens van volgende week. Er was dus eventjes 1/3 van het
schoolteam weg. Mijn Standard 8’ers hebben dus de hele voormiddag alleen
gezeten, met uitzondering van de uurtjes dat ik hen lesgaf.
Zaterdag
ontmoette ik een andere mzungu. Ik stond met Malawimama Harriet te babbelen en
plots kwam er een blanke vrouw voorbij. Ik ging even kennismaken, en het bleek
dat ze uit Nederland komt! De wereld is toch klein, niet?! Ze werkt voor 4
maanden hier in Malawi voor KPS – een brits onderzoekscentrum voor aids,
diabetes, hypertensie, … Ik nodigde haar uit in de lodge en we hadden een
gezellige babbel met z’n 3.
Zondagvoormiddag
zijn we naar de kerk geweest met onze goede vriend Philip.
Niet dat we zo gelovig zijn, maar we pikken zoveel mogelijk ervaringen en
indrukken mee hier in Malawi! De kerkdienst duurde 2 uur en er werd in het
Engels gepraat en vertaald in het Timbuka (de plaatselijke taal) en andersom.
Het enige woord dat wij konden meezeggen was ‘Amen’, en dat wel zo’n 100 keer.
Er werd gepreekt, verteld, gezongen en gedanst. Na een paar liedjes begon
iedereen plots voor zichzelf te bidden. Het geluid deed me denken aan een
bijenkorf. Bijtjes Noor en Greet keken naar hun tenen omdat ze niet goed wisten
wat gedaan.
Wat mij verraste, is het feit dat meer dan de helft van de kerkgangers jongeren
waren. Het geloof is hier duidelijk nog aanwezig, ook bij onze generatie.
Na de kerkdienst werd er een rij gevormd zodat iedereen iedereen kon groeten.
Niet veel later wandelden we terug richting ons huis.
Onderweg kwamen we nog heel veel – schattige! – kindjes tegen. Ze riepen in hun
beste Engels: ‘Hello! How arra yoe?’ Die kindjes blijven vertederen. Misschien
steek ik er toch eentje in mijn valies wanneer we binnen 3 weken terug naar
huis vertrekken!
|
Naar de kerk! |
Zondagnamiddag
trokken we naar het strandbarretje een beetje verderop. We hadden er
afgesproken met Ellen, de Nederlandse die we zaterdag leerden kennen. We
babbelden en speelden wat spelletjes met haar en een andere dame van KPS uit
Groot-Brittannië.
De weg naar het strandbarretje verliep echter iets minder vlot dan de vorige
keren. Normaal moeten we hier en daar met onze voeten in het water om langs de
waterkant bij het barretje te geraken. Door de hevige regen van de voorbije
nachten kwam het water echter plots… tot aan onze navel! Achja, dan onze tocht
maar verder zetten door het water! We kregen hulp van onze lieve buurkindjes
die ons de weg wezen tussen de rotsen en waterplanten. Voor de terugweg kozen
we toch maar voor een zandweggetje door de maïs, opnieuw gegidst door onze
buurmeisjes.
Vandaag
startten de examens in alle klassen… dachten we. Blijkbaar heeft Standard 8
toch geen examens, waardoor ik deze week wel moet lesgeven. Ik had echter niks
voorbereid en had mijn boekentas thuisgelaten. Gelukkig zijn ze hier erg
flexibel en begin ik dan gewoon morgen opnieuw met lesgeven in mijn klas.
Terwijl Greet toezicht hield bij de examens van haar klas, nam ik het berghok
van de directeur eens onder handen. Dit berghok stond vol boeken, kartonnen
dozen en ander materiaal. Ik ordende alle boeken per vak en per jaar, poetste
het schap, ... Na een paar uurtjes zwoegen mag het resultaat er zijn! We vonden ook wat leesboekjes en puzzels, die willen we aan Standard 1 geven
zodat deze kleine ukjes naast leren lezen, tellen en schrijven ook af en toe
kunnen spelen.
Tot snel!