How arra yoe?

Hoi!

Vrijdag opnieuw een uitdaging: hoekenwerk in Standard 3.
Na 7 weken werken aan de maaltafels was het tijd voor een herhalingsles in de vorm van een hoekenwerk. Ik had een beetje zenuwen. Een hoekenwerk organiseren in Standard 3 in Malawi is toch anders dan een hoekenwerk in het tweede leerjaar in België…
Er waren 4 hoeken met telkens 4 leerling. Elke hoek bestond uit een spelletje of oefening waar de leerlingen de maaltafels individueel mee konden inoefenen. In groep werken zou een nog grotere stap zijn, en ik nam nu liever het zekere voor het onzekere. Alhoewel, echt zeker was ik niet…
De les was een groot succes! De leerlingen oefenden flink met behulp van maaltafelblokjes, oefeningen en eenvoudige zelfgemaakte spelletjes. Ook de leerkracht was heel enthousiast. Stiekem hoop ik dat zij dit later nog eens doet!

De maaltafels inoefenen tijdens een hoekenwerk

Vrijdag waren 2 leerkrachten en de directeur afwezig omdat zij naar de examencommissie moesten voor de examens van volgende week. Er was dus eventjes 1/3 van het schoolteam weg. Mijn Standard 8’ers hebben dus de hele voormiddag alleen gezeten, met uitzondering van de uurtjes dat ik hen lesgaf.

Zaterdag ontmoette ik een andere mzungu. Ik stond met Malawimama Harriet te babbelen en plots kwam er een blanke vrouw voorbij. Ik ging even kennismaken, en het bleek dat ze uit Nederland komt! De wereld is toch klein, niet?! Ze werkt voor 4 maanden hier in Malawi voor KPS – een brits onderzoekscentrum voor aids, diabetes, hypertensie, … Ik nodigde haar uit in de lodge en we hadden een gezellige babbel met z’n 3.

Zondagvoormiddag zijn we naar de kerk geweest met onze goede vriend Philip.
Niet dat we zo gelovig zijn, maar we pikken zoveel mogelijk ervaringen en indrukken mee hier in Malawi! De kerkdienst duurde 2 uur en er werd in het Engels gepraat en vertaald in het Timbuka (de plaatselijke taal) en andersom. Het enige woord dat wij konden meezeggen was ‘Amen’, en dat wel zo’n 100 keer. Er werd gepreekt, verteld, gezongen en gedanst. Na een paar liedjes begon iedereen plots voor zichzelf te bidden. Het geluid deed me denken aan een bijenkorf. Bijtjes Noor en Greet keken naar hun tenen omdat ze niet goed wisten wat gedaan.
Wat mij verraste, is het feit dat meer dan de helft van de kerkgangers jongeren waren. Het geloof is hier duidelijk nog aanwezig, ook bij onze generatie.
Na de kerkdienst werd er een rij gevormd zodat iedereen iedereen kon groeten. Niet veel later wandelden we terug richting ons huis.
Onderweg kwamen we nog heel veel – schattige! – kindjes tegen. Ze riepen in hun beste Engels: ‘Hello! How arra yoe?’ Die kindjes blijven vertederen. Misschien steek ik er toch eentje in mijn valies wanneer we binnen 3 weken terug naar huis vertrekken! 

Naar de kerk!

Zondagnamiddag trokken we naar het strandbarretje een beetje verderop. We hadden er afgesproken met Ellen, de Nederlandse die we zaterdag leerden kennen. We babbelden en speelden wat spelletjes met haar en een andere dame van KPS uit Groot-Brittannië.
De weg naar het strandbarretje verliep echter iets minder vlot dan de vorige keren. Normaal moeten we hier en daar met onze voeten in het water om langs de waterkant bij het barretje te geraken. Door de hevige regen van de voorbije nachten kwam het water echter plots… tot aan onze navel! Achja, dan onze tocht maar verder zetten door het water! We kregen hulp van onze lieve buurkindjes die ons de weg wezen tussen de rotsen en waterplanten. Voor de terugweg kozen we toch maar voor een zandweggetje door de maïs, opnieuw gegidst door onze buurmeisjes.

Vandaag startten de examens in alle klassen… dachten we. Blijkbaar heeft Standard 8 toch geen examens, waardoor ik deze week wel moet lesgeven. Ik had echter niks voorbereid en had mijn boekentas thuisgelaten. Gelukkig zijn ze hier erg flexibel en begin ik dan gewoon morgen opnieuw met lesgeven in mijn klas. Terwijl Greet toezicht hield bij de examens van haar klas, nam ik het berghok van de directeur eens onder handen. Dit berghok stond vol boeken, kartonnen dozen en ander materiaal. Ik ordende alle boeken per vak en per jaar, poetste het schap, ... Na een paar uurtjes zwoegen mag het resultaat er zijn! We vonden ook wat leesboekjes en puzzels, die willen we aan Standard 1 geven zodat deze kleine ukjes naast leren lezen, tellen en schrijven ook af en toe kunnen spelen.

Tot snel!