In het vorige blogberichtje vertelde ik dat we hier nog niet
veel gezien hebben van het regenseizoen en… het moet zijn dat ze ons gehoord
hebben! Vanochtend een serieuze bui van een uur of 2, met heel veel wind en een
grijze lucht. Eventjes leek het alsof we terug in België waren!
En als je dan naar het meer kijkt, zijn we precies een dagje in Blankenberge: grijsbruin water, hoge golven en dan nog wat wind en regen erbij. Achja, een dagje uitwaaien aan de kust kan ook deugd doen hé.
En als je dan naar het meer kijkt, zijn we precies een dagje in Blankenberge: grijsbruin water, hoge golven en dan nog wat wind en regen erbij. Achja, een dagje uitwaaien aan de kust kan ook deugd doen hé.
Gisteren was het iets minder België-achtig. Rond 13 uur is
de elektriciteit uitgevallen. Na 3 uur hadden we bang dat al het vlees in de
vriezer zou ontdooien en dus zetten we de generator in gang. Na een tijdje
gebrom begon die te tuffen… Benzine op! Dan maar naar het dorp voor benzine. Of
wacht… is de elektriciteit toch terug? Voordat we dat konden proberen moest de
generator terug uit het stopcontact. Jammer genoeg bleef 1 van de 3 pinnetjes
in het stopcontact zitten. Bye bye generator!
Gelukkig vonden we in het huis een vuurtje waar de mensen hier op koken. Daar hadden we natuurlijk wel vuur voor nodig. Wij als echte survivaltrienen op zoek naar droog hout (niet zo eenvoudig als het een half uur vantevoor een buitje heeft gedaan) en een poging gedaan om het vuur aan te maken. En het bleef dan ook bij een poging doen, want veel vuur kwam er niet aan te pas. Gelukkig was onze goede vriend William Banda (een leerkracht van de school) op bezoek en hielp hij ons een handje met het maken van het vuur. De pot stond – eindelijk – op het vuur en toen… terug elektriciteit! De spaghetti is blijven verder pruttelen op het houtvuurtje, maar voor de saus hebben we dan toch maar het elektrisch vuur binnen gebruikt.
Gelukkig vonden we in het huis een vuurtje waar de mensen hier op koken. Daar hadden we natuurlijk wel vuur voor nodig. Wij als echte survivaltrienen op zoek naar droog hout (niet zo eenvoudig als het een half uur vantevoor een buitje heeft gedaan) en een poging gedaan om het vuur aan te maken. En het bleef dan ook bij een poging doen, want veel vuur kwam er niet aan te pas. Gelukkig was onze goede vriend William Banda (een leerkracht van de school) op bezoek en hielp hij ons een handje met het maken van het vuur. De pot stond – eindelijk – op het vuur en toen… terug elektriciteit! De spaghetti is blijven verder pruttelen op het houtvuurtje, maar voor de saus hebben we dan toch maar het elektrisch vuur binnen gebruikt.
Het licht was echter van korte duur. Na een uurtje was alles
weer weg. Samen met onze lampjes op zonne-energie hebben we er een gezellige
avond van gemaakt. Rond 23 uur was de elektriciteit weer terug en konden we
lekker slapen, mét ventilator!
Ondertussen heb ik (via via - danku moeke en vake!) heel wat leuke reacties gekregen op mijn blog. Dankjewel!
Tot snel!
Dag Noor!
BeantwoordenVerwijderenWe (os Lies) hebben voor ons ma een account aangemaakt, zodat os ma toch ook is kan reageren als ze wil.
Ik heb deze week uwe blog niet gelezen - een beetje minder tijd als jij daar :) - en ik kwam te morgend hier en ze wist me al alles van uw avonturen te vertellen! Ze is heel trots op u za!!
Ge doet dat daar precies wel heeeel goed, al hadden wij nie anders verwacht van de bekwaamste van alle nichten :)!
Mee os ma is ook alles wel goed, ze semmelt er weer op los, precies de oude :)!
Geniet ervan! XX lies en ma