Dag 1 en 2

Hallo allemaal!

2 dagen Malawi achter de rug en tijd voor een blogberichtje.

Gisteren reisden we van Lilongwe naar Chilumba. De eerste 400 kilometer deden we met de bus. Aan het busstation – allee, ’t is de zeggen… aan een autoparking – leerden we een Amerikaans koppel kenden. Zij leerden elkaar 7 jaar geleden kennen in Malawi en werden een koppel. Een heeeeel romantisch liefdesverhaal. De man hielp ons met de valiezen in de bus te laden, wat heel handig was voor zo’n slappelingen als wij. Hihi.
De rest van de busreis verliep heel vlot, de uren vlogen voorbij.
Een paar indrukken: opnieuw heel veel groen, veel bergen (niet verwacht), honderden marktjes langs de kant van de weg, …

Na 5 uur kwamen we aan in Mzuzu waar Walter, Astrid, Lien en Nelson ons opwachtten. Klaar voor het laatste stukje van de reis! Na 3 uurtjes met z’n vier op de achterbank plus een valies van 20 kilogram waren we heel blij toen we in de lodge aankwamen. Lekkere spaghetti gegeten, valiezen wat uitladen, een koude douche en bed in! Onder mijn muskietennet, met mijn oordoppen in en de ventilator aan heb ik heerlijk geslapen.

Vanochtend werden we voor de eerste keer op school verwacht.
Om 6:00 liep de wekker af. Na een half uurtje vertrokken we dan te voet naar school, een dikke 5 minuten wandelen. We werden heel hartelijk verwelkomd door het schoolhoofd, de leerkrachten en leerlingen. Ze zongen voor ons, klapten in hun handen en vertelden wel 100 keer hoe dankbaar ze zijn voor de steun uit België.

De volgende weken zal ik lesgeven in Standard 8. Dit is de oudste klas van de school met 20 leerlingen. De kinderen zijn tussen de 12 en 14 jaar oud, maar ik ben er zeker van dat er sommige leerlingen nog een pak ouder zijn. De klasleerkracht is een gepensioneerd directeur van een andere school, en hij is een beetje ‘uitgeblust’. Weinig enthousiasme, niet veel interactie met de leerlingen en een heel laag tempo. Soms was hij 20 minuten bezig met op bord schrijven, waardoor de leerlingen maar wat zaten te babbelen. Gelukkig heb ik ook enkele andere, jongere en heel geëngageerde leerkrachten gezien.

Na de kennismaking en het observeren zijn we opnieuw naar de lodge gegaan en hebben we lekker gegeten. Dan besloten we om naar de naschoolse sport te gaan kijken. We kwamen aan bij het veld, maar geen sportende leerlingen te zien. Veel koeien, dat wel, maar die zullen niet zo goed kunnen voetballen of korfballen… Dan maar met de fietstaxi naar Uliwa, een paar kilometer verderop!
De bagagerekjes van die fietsen zijn een beetje ‘getuned’ zodat je er redelijk comfortabel op kan gaan zitten en je voeten op steuntjes kan zetten. Onderweg leken we wel Sinterklaas. Alle kinderen roepen ‘Amzunga’ (ofzoiets, we kunnen het niet goed verstaan), wat blanke betekent, en zwaaien dan vol enthousiasme. Natuurlijk zwaaien wij even enthousiast terug, zoals dus ook Sinterklaas dat zou doen.

Toen we terugkwamen, waren er weer een paar kindjes in onze tuin aan het spelen. Ze hadden een oud bellenblaasje dat leeg was, dus heb ik dat terug gevuld met zeepsop. De dankbaarheid en glimlach van die kindjes is zoveel waard!

Maandag beginnen we echt met lesgeven. Ik zal de lessen English en Expressive Arts voor mijn rekening nemen. We hebben dus nog wat tijd om ons voor te bereiden, en ondertussen nog te genieten van het heerlijke weer. ’t Is 30 graden, mij hoor je niet klagen hoor.

Ohja, nog 1 ding. Ik kan geen berichten ontvangen op mijn Belgische gsm. Als je me dus toch (dringend) nodig hebt, stuur je maar een mailtje of een berichtje via Skype. Dan probeer ik het te beantwoorden.

Liefs,

Noor