De schoolweek is alweer bijna om, hoog tijd voor een
blogberichtje.
De lessen Engels gingen deze week niet zo vlot. De meeste
leerlingen zitten maar wat te lachen en te niksen in de klas, in plaats van hun
opdrachten te maken. Op het einde van de les maandag vertelde ik dan ook dat
degene die hun opdracht niet goed gemaakt hadden, dit opnieuw moesten doen.
Vanochtend had slechts 1 leerling zijn taak opnieuw gemaakt. Ik was heel
teleurgesteld en kon dit niet verstoppen. Ik vertelde de leerlingen dat wiens
taak ik niet had, niet meer binnen mocht in mijn lessen. Tijdens mijn les
wiskunde in Standard 2 kwamen de taken met mondjesmaat binnen… Het lijkt dat ze
me dus toch begrepen hebben. Ik ben blij dat dit achter de rug is, maar had wel
het gevoel dat doorzetten nodig was om mijn geloofwaardigheid niet te
verliezen. Als ik nu zou toegeven, zouden de leerlingen ook de volgende dagen
en weken hun best niet doen tijdens mijn lessen.
De les wiskunde in Standard 3 (met het toetsje in het begin
van de les) verliep een beetje zoals ik gedacht had: 2 van de 16 leerlingen
maakten alle oefeningen juist en binnen een redelijke tijd. De rest van de les dus
terug herhalen herhalen herhalen. De maaltafel van 2 in Standard 2 lukte redelijk goed. De meesten hebben het wel
door, maar er zijn ook een paar leerlingen die alles fout maken. Ook hier is
blijven oefenen de boodschap.
Dinsdag zijn we naar Karonga, een stad zo’n 80 kilometer
verderop, gegaan. We moesten ons visum gaan verlengen, aangezien we bij
aankomst op de luchthaven slechts een verblijfsvergunning voor 1 maand kregen.
Naast onze verblijfsvergunning zorgden we er ook voor dat ons internet en onze
telefoon het ook de volgende 2 maanden nog volhoudt. De activiteiten in Karonga
waren niet bepaald spannend te noemen, de heen- en terugrit met de minibus des
te meer. Het recordaantal mensen in het busje die dag staat op 23. Denk ik,
want het zou wel eens goed kunnen dat ik een hoofdje gemist heb tussen al die
mensen. Als je weet dat er in de bus plaats is voor zo’n 14 man (en da’s al ruim
geteld) kan je je inbeelden dat het niet abnormaal was dat sommige mensen met
hun hoofd, poep of armen buiten hingen. Naast die 23 mensen vergezelden ook 2
kakelende kippen en een ton dode vissen ons. Gezellig!
Gisteren, woensdag, kwam Pieter aan in Chilumba. Pieter is
docent op de Karel de Grotehogeschool en komt op bezoek omdat er dit jaar voor
de eerste keer studenten van hun school in Chilumba verblijven. Na zijn
aankomst gingen we zwemmen met de kindjes uit de klassen van Lien en Astrid en ’s
avonds kwamen de mensen van het comité langs om Pieter te verwelkomen. Met een
drankje en een vers kippenboutje – 1 uur eerder zaten de kippen nog gezellig in
onze keuken – maakten we er een gezellige avond van.
Vandaag werd er opnieuw een sporttornooi tegen een andere
school georganiseerd. Jammer genoeg verloren de meisjes met netballen en
speelden de jongens gelijk bij het voetbal. Gelukkig maakten zowel de meisjes
als de jongens zo nu en dan een doelpunt zodat we op het veld konden lopen en
feesten. Ook waagden we ons aan een rondje lopen en zingen rond het veld. Na 2
toertjes waren wij uitgeteld, de kinderen slaagden erin om het een hele
voetbalmatch vol te houden.
Morgen nog 1 dagje lesgeven en dan trekken we er opnieuw op
uit! Er staat een wandeltocht naar Livingstonia op het programma. Vandaag op
tijd onder de wol, zodat we uitgeslapen zijn voor ons wandelweekend.
Veel groetjes!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten